We willen allemaal graag besparen op onze vaste lasten. Het leven is op het moment extreem duur, dus waar je wat kunt bijschaven is dat welkom. Het is logisch dat je dan bijvoorbeeld ook kijkt naar je internet- en tv-abonnement. Daar kun je bijvoorbeeld op besparen door ervoor te kiezen geen tv-abonnement meer te nemen, maar alleen nog maar naar de streamingsdiensten waarop je geabonneerd bent te kijken. Daarnaast kun je ook een goedkoper internetabonnement nemen. Maar hoe fijn goedkoop internet thuis ook kan zijn, je moet er wel voor waken dat goedkoop geen duurkoop wordt. In het kader daarvan bespreken we in dit artikel de valkuilen van goedkoop DSL-internet.
Relatief lage maximale downloadsnelheid
DSL-internet is internet via de telefoonlijn. Dat is de oudste techniek voor internetverbindingen die nog in gebruik is. Deze kent daardoor zeker zijn beperkingen. Dat uit zich onder andere in relatief lage maximale downloadsnelheden. De theoretische top van DSL-internet zit op 80 Mbps. Hoewel dat voor normaal gebruik prima in orde is, leent het zich bijvoorbeeld niet voor online gamen. Ook bij veel gebruikers die allemaal tegelijkertijd iets anders willen doen op de internetverbinding kan het voor problemen zorgen. Voor kleine huishoudens waar niet online gegamed wordt, kan het vaak echter wel voldoende zijn.
Afstand tot de wijkcentrale
Hoeveel je in theorie met DSL-internet dus een downloadsnelheid van 80 Mbps zou kunnen halen, ligt het in de praktijk anders. De verouderde techniek zorgt ervoor dat de verbinding loopt via een wijkcentrale. Dat klinkt als iets wat dichtbij is, maar in de praktijk kan zo wijkcentrale kilometers van je woning vandaan liggen. De afstand van je woning tot de wijkcentrale beperkt de maximaal haalbare downloadsnelheid op jouw adres. Het gevolg daarvan is dat de daadwerkelijke snelheid die je kunt halen een stuk lager ligt en het helemaal geen zin heeft om een abonnement af te sluiten voor een hogere snelheid. Die haal je inmiddels toch niet, en dan betaal je voor niets. Door te checken wat de maximaal haalbare downloadsnelheid op jouw adres is, weet je of deze toereikend is voor jou. Daarbij kun je uitgaan van 20 Mbps voor een eenpersoonshuishouden met normaal gebruik van internet en 30 Mbps voor een tweepersoonshuishouden. Voor elke extra gebruiker van de internetverbinding moet je er weer wat bovenop doen. Als de maximaal haalbare downloadsnelheid op jouw adres die vereiste snelheid niet haalt, kun je beter niet kiezen voor een abonnement met DSL-internet. Dan loop je namelijk alleen maar tegen frustraties aan, en een goede internetverbinding is toch een soort primaire levensbehoefte geworden.
Meest instabiele type internetverbinding
Wat ook belangrijk is om te beseffen, is dat je met DSL-internet het minst stabiele type internetverbinding in huis haalt. Door de beperkte bandbreedte is de kans op overbelasting relatief groot, waardoor de kans op een haperende verbinding ook relatief groot is. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je daar elke dag last van hebt, maar het kan wel een redelijk structureel probleem vormen. En dat kan natuurlijk rondheid irritant zijn. Met kabelinternet en zeker met glasvezel internet, waarbij de bandbreedte bijna oneindig is, haal je een veel stabielere internetverbinding in huis. Daar betaal je dan ook een heel stuk meer voor.
Wees dus voorzichtig met proberen te besparen op je internetabonnement. Kies liever een goede aanbieding voor kabelinternet of glasvezelinternet dan in de valkuil van DSL-internet te stappen als je hogere standaarden hebt qua internetverbinding.
Laat een reactie achter