Het is een bescheiden tv-hit en op Twitter raakt men er niet over uitgepraat tijdens de uitzendingen: Massa is Kassa. Het is het levensmotto van Peter Gillis, eigenaar van de Oostappen Groep, de paraplu waaronder een aanzienlijk aantal Nederlandse en Vlaamse vakantieparken bestierd wordt. De kijkers zien dat Gillis niet moeilijk doet over een tonnetje meer of minder.
De familie Gillis
Op internet is men er druk mee, met de familie Gillis. Behalve pater familias Peter spelen ook zijn zoons en zijn vriendin een rol. De veel jongere Nicol wordt veelal neergezet als prototype golddiger en de zoons Mark en Ruud, die de toko vroeg of laat moeten gaan overnemen, maken ook geen beste indruk als we de commentaren op met name Twitter moeten geloven. Waar Peter Gillis met harde hand regeert, zijn het de zoons die deze manier van leidinggeven kopiëren richting de werknemers van de vakantieparken.
Voice-over van Frank Lammers als X-factor
Het concept van Massa is Kassa is flinterdun: net als bij de Meilandjes, die onlangs trouwens een huis kochten in Noordwijk, zien de kijkers hoe er vooral veel geld uitgegeven wordt. Zo nu en dan koopt Gillis een nieuw vakantiepark, Nicols grootste hobby is shoppen en wanneer er een huis, auto of camper aangeschaft wordt, komen alleen de duurste modellen in aanmerking. Een en ander wordt aan elkaar gepraat door Frank Lammers, en dat is misschien wel de X-factor van de reallife soap: hij spaart de Gillisjes allerminst. Zijn immer cynische commentaar doet vermoeden dat de acteur carte blanche heeft gekregen voor zijn teksten. Met name over de strijd tegen de kilo’s van Peter Gillis is Lammers keihard tegen zijn provinciegenoot.
Worstenbroodjes
Peter Gillis is gek op de typisch Brabantse worstenbroodjes, die overal waar hij komt pesterig worden neergezet. Hij staat min of meer onder toezicht van een afvalcoach die – heerlijke ironie – Dik heet. Maar daarnaast valt Peter op als vakantieparken-tycoon die van delegeren geen kaas gegeten heeft. Hoogstpersoonlijk checkt hij elk vakantiehuisje op mankementen. Is er een deurkruk kapot of hangt er een bordje scheef, dan wordt de man die zo graag in de Quote 500 vermeld wil worden, daar ‘foxwild’ van. Foxwild, een term die in geen enkel woordenboek terug te vinden is, maar die doet vermoeden dat het geen goed nieuws is voor zijn medewerkers. Het is een stopwoordje van Gillis, evenals het multi-toepasbare ‘hatseflatse’. Gillis doet niet moeilijk over etiquette of decadentie, de man zou in welgestelde kringen als ‘nieuw geld’ worden gezien. Het maakt hem toch tot een bijzondere figuur, die wekelijks 500.000 mensen aan de beeldbuis kluistert.
Laat een reactie achter